Traditionele rolverdeling? Pas op!

Belastingschuld

Bij het sorteren van de inhoud van de doos werd duidelijk dat meneer een stamrecht-BV had. Deze had een voorziening van meer dan een half miljoen in de laatste jaarrekening. We zagen dat meneer steeds meer geld van zijn BV had geleend, totdat al het geld op was. Een andere BV was failliet gegaan. Er was een paar jaar geen jaarrekening gemaakt of aangifte gedaan. Belastingschulden waren niet voldaan. Meneer had ‘de kop in het zand gestoken’. Hoe verder we kwamen, hoe dieper de ellende. We maakten een overzicht van de ondernemingen, de schulden en de fiscale consequenties en gingen in gesprek met mevrouw.

In vertrouwen getekend

Haar man had altijd financieel voor haar en de kinderen gezorgd. Toen hun kinderen groter waren ging zij deeltijd werken in de kinderopvang. Hij verzorgde de financiën en zij de kinderen en het huishouden. De traditionele rolverdeling. Toen we voorzichtig vroegen of zij iets had gemerkt van financiële moeilijkheden, keek ze ons verbaasd aan. Ze waren ieder jaar op wintersport geweest en ’s zomers op vakantie naar het buitenland. Verjaardagen, feestdagen, hun trouwdag. Alles was gevierd. Ze had nooit iets gemerkt en ze had er nooit iets van geweten. Hoe haar handtekening onder een van de leningovereenkomsten kwam? Ze had geen idee. Als haar man haar vroeg om iets te tekenen, dan deed zij dat.

Betalingsregeling voor totale belastingclaim

Vanwege de enorme schuld aan de BV zou de Belastingdienst afkoop van de voorziening stellen. Als we niets zouden doen, zou mevrouw een bedrag van afgerond € 425.000 moeten voldoen. Een bedrag dat ze nooit zou kunnen betalen. We onderzochten alle fiscale regelingen waar we mogelijk gebruik van zouden kunnen maken. Daarin namen we ook de liquidatie van de BV mee. We stuurden onze bevindingen naar de Belastingdienst en na overleg was het eindresultaat een betalingsregeling voor een totale belastingclaim (alle belastingsoorten) van net geen € 100.000.

Geen ongeval?

Toen alles was geregeld, kwam mevrouw op bezoek. Ze was dankbaar voor alles wat we hadden gedaan. Ze voelde zich zo dom, dat ze nooit naar financiën had gevraagd. Vond het zo verdrietig dat haar man deze last in zijn eentje had gedragen. Achteraf bezien was haar man de laatste jaren steeds meer in zichzelf gekeerd geweest. Nu dacht ze dat de val van het dak geen ongeval was geweest. Dat haar man niet kon leven met de gedachte dat hij had gefaald om voor zijn gezin te zorgen. Ze was zichtbaar ouder geworden in twee jaar door enorme stress van de dreigende mega belastingclaim, die haar als een zwaard van Democles boven haar hoofd had gehangen. Nu begon een nieuwe periode voor haar en de kinderen. Deze luidden zij in door de as van hun geliefde man en vader uit te strooien. Ze konden eindelijk rouwen.